Cultureel Centrum Nesterlé
Terug
Jeroens Clan: zoekt de grens op en gaat er het liefst net overheen
8 oktober: Vol vuur en in rap tempo zoeken ze elkaar, het publiek en de grenzen op. Niets ontziend gaan ze met name de confrontatie met elkaar en elkaars zwakheden aan.
Jeroens Clan speelt hun debuutvoorstelling: Tere Zieltjes. Na een succesvol finalisten toernooi in het Leids Cabaret Festival spelen ze nu hun eerste complete theatervoorstelling. Jeroens clan bestaat uit Matthias Tuns, Bram Kroon en Jip de Poorter.
Vol vuur en in rap tempo zoeken ze elkaar, het publiek en de grenzen op. Niets ontziend gaan ze met name de confrontatie met elkaar en elkaars zwakheden aan. Ze beginnen met de uitspraak ‘Gekwetst zijn is een keuze’ en dat maken ze waar. Ze gooien vooral zichzelf en hun eigen kwetsbaarheden in de strijd en leveren zich aan elkaar uit en niets ontziend zeiken ze elkaar af. Tot grote hilariteit van het publiek.
Telkens brengen ze het publiek in verwarring dat steeds halverwege een sketch de onrust bekruipt dat er zo meteen een pijnlijke wending komt die telkens ook volgt. Ze zoeken de grens op en gaan er het liefst net overheen, schaamte kennen ze niet.
Het centrale thema is: ben jij wel mijn echte vriend en ben jij wel die je zegt dat je bent .
Ondertussen zijn er vele hele grappige sketches en goed gezongen liedjes zoals Action Annie, de volkszanger en een vertolking van een Revue nummer wat volledig uit het spoor loopt.
Op het einde van de avond blijf je gebutst en gekneusd achter, maar heb je echt het idee kennis gemaakt te hebben met een heel talentvol trio wat het nog ver gaat brengen.
Je mag hopen dat hun vriendschap nog lang duurt. Al hebben ze daar in de voorstelling zo hun twijfel over.
Hans van Uden
Vol vuur en in rap tempo zoeken ze elkaar, het publiek en de grenzen op. Niets ontziend gaan ze met name de confrontatie met elkaar en elkaars zwakheden aan. Ze beginnen met de uitspraak ‘Gekwetst zijn is een keuze’ en dat maken ze waar. Ze gooien vooral zichzelf en hun eigen kwetsbaarheden in de strijd en leveren zich aan elkaar uit en niets ontziend zeiken ze elkaar af. Tot grote hilariteit van het publiek.
Telkens brengen ze het publiek in verwarring dat steeds halverwege een sketch de onrust bekruipt dat er zo meteen een pijnlijke wending komt die telkens ook volgt. Ze zoeken de grens op en gaan er het liefst net overheen, schaamte kennen ze niet.
Het centrale thema is: ben jij wel mijn echte vriend en ben jij wel die je zegt dat je bent .
Ondertussen zijn er vele hele grappige sketches en goed gezongen liedjes zoals Action Annie, de volkszanger en een vertolking van een Revue nummer wat volledig uit het spoor loopt.
Op het einde van de avond blijf je gebutst en gekneusd achter, maar heb je echt het idee kennis gemaakt te hebben met een heel talentvol trio wat het nog ver gaat brengen.
Je mag hopen dat hun vriendschap nog lang duurt. Al hebben ze daar in de voorstelling zo hun twijfel over.
Hans van Uden
