Cultureel Centrum Nesterlé
Terug
Jaarverslach 2019, Dè is gin kunst – een avond als vanouds
Laurens en Twan zetten met hun derde jaarverslach nu definitief een Nisseroise traditie neer.
De avond voelt vanaf het begin als vanouds. Beginnend met een schuurkalender van 2019 lopen ze op ludieke wijze het jaar door. Als toeschouwer denk je; och ja dat is er ook nog gebeurd. De twee voegen daar hun eigen agenda en gemiste kansen aan toe en de lach zit in de zaal.
De avond voelt vanaf het begin als vanouds. Beginnend met een schuurkalender van 2019 lopen ze op ludieke wijze het jaar door. Als toeschouwer denk je; och ja dat is er ook nog gebeurd. De twee voegen daar hun eigen agenda en gemiste kansen aan toe en de lach zit in de zaal.
Vooral Laurens praat op een ontspannen beschouwende manier de zaak aan elkaar. De woordgrappen zijn scherp. Zo verbastert hij de naam van de Brabo maffioos Martin R naar Martinair , één van de vele geweldige vondsten. De kracht van de conference zit in de bijzinnen en de nabranders.
Twan doet meer dan aangeven . Hij is echt onderdeel van de show en draagt die mee ,zeker als Laurens een lied over slaat en Twan hem tot de orde roept. De onderwerpen zijn divers. Vooral Nisserois zoals de Jumbo, het zwabberpad , de verdwenen oude gebouwen en de Maashorst. Maar ook landelijk zoals het plas incident van Marcel Kroon wat leidt tot het prachtige piemellied
Nog meer dan vorig jaar is de muziek in orde. Laurens op zijn contrabas en Twan op zijn gitaar en gitaartje. De teksten van de liedjes ondersteunen goed het verhaal en ze zijn heel goed in elkaar gezet. Zoals de zebrapad bleus met een geweldige timing, een echte Nisseroise blues.
Kortom chapeau voor deze twee amateur theatermakers die Nisseroi op zijn smalst neer weten te zetten.
Tot volgend jaar zou ik zeggen.
Hans van Uden
met dank aan Ad Ploegmakers voor de foto's
Twan doet meer dan aangeven . Hij is echt onderdeel van de show en draagt die mee ,zeker als Laurens een lied over slaat en Twan hem tot de orde roept. De onderwerpen zijn divers. Vooral Nisserois zoals de Jumbo, het zwabberpad , de verdwenen oude gebouwen en de Maashorst. Maar ook landelijk zoals het plas incident van Marcel Kroon wat leidt tot het prachtige piemellied
Nog meer dan vorig jaar is de muziek in orde. Laurens op zijn contrabas en Twan op zijn gitaar en gitaartje. De teksten van de liedjes ondersteunen goed het verhaal en ze zijn heel goed in elkaar gezet. Zoals de zebrapad bleus met een geweldige timing, een echte Nisseroise blues.
Kortom chapeau voor deze twee amateur theatermakers die Nisseroi op zijn smalst neer weten te zetten.
Tot volgend jaar zou ik zeggen.
Hans van Uden
met dank aan Ad Ploegmakers voor de foto's
